جنین در مراحل ابتدایی توسعه‌ی خود، یک سری سلول‌ها و نورون‌ها را دارد که به صورت آزمایشی فعالیت می‌کنند و ارتباطاتی بین آنها ایجاد می‌شود. این ارتباطات نقشی در تشکیل سیستم عصبی دارند. از زمان حدود 8 هفته بارداری (که به عنوان مرحله‌ی حساسیت زیاد شناخته می‌شود)، سلول‌ها و نورون‌ها به سرعت افزایش می‌یابند و فرآیند تشکیل و تکامل سیستم عصبی به طور قابل توجهی ادامه می‌یابد.

از حدود هفته‌های بیستم و بیست و پنجم بارداری، نورون‌ها به صورت فزاینده‌ای ارتباط بین هم ایجاد می‌کنند و پدیده‌ی “سیناپس” شکل می‌گیرد. سیناپس‌ها محل انتقال اطلاعات بین نورون‌ها هستند و نقش بسیار مهمی در عملکرد مغز و سیستم عصبی دارند. از این زمان به بعد، فرآیند یادگیری و تطبیق با محیط بیرونی شروع می‌شود و اطلاعات به سیستم عصبی جنین وارد می‌شود.

با ادامه‌ی رشد جنین و نزدیک‌تر شدن به زمان تولد، این فرآیند یادگیری و تکامل سیستم عصبی به شدت ادامه پیدا می‌کند. البته، میزان و نوع یادگیری در این مراحل ابتدایی به میزان پیشرفت سیستم عصبی و تحریکات محیطی بستگی دارد.

همچنین، ارتباط مادر با جنین نیز نقش مهمی در تحریک و تأثیرگذاری بر روی سیستم عصبی جنین دارد. تحقیقات نشان داده است که مادر با صداها، احساسات، و حتی موسیقی، می‌تواند روی رشد و توسعه‌ی سیستم عصبی جنین تأثیرگذار باشد.

در کل، یادگیری در جنین از مراحل زودترین توسعه‌ی آن آغاز می‌شود و به طور پیوسته تا زمان تولد ادامه می‌یابد. این فرآیند، مهمترین مراحل اولیه‌ی شکل‌گیری سیستم عصبی و ارتباطات مغزی را تشکیل می‌دهد که در زمان‌های بعدی زندگی، پایه‌ی اصلی برای یادگیری و تفکر نهاده می‌شود.

1. صدای قلب مادر: از حدود هفته‌های 16-20 بارداری، جنین قادر به شنیدن ضربان قلب مادر خود می‌شود. این صدا برای جنین به عنوان یک منبع آرامش و اطمینان عمل می‌کند.

2. صدای روده‌ها و دستگاه گوارش مادر: جنین می‌تواند صداهای تولید شده توسط حرکات روده‌ها و سایر اجزای دستگاه گوارش مادر را درون رحم بشنود.

3. صدای محیط خارج از رحم: از حدود هفته‌های 24-28 بارداری، جنین به صداهای محیط خارج از رحم حساس‌تر می‌شود. این شامل صداهای صحبت کردن، موسیقی، صداهای اطراف و هر نوع صدایی است که مادر بشنود.

برخی تحقیقات نشان داده‌اند که موسیقی آرامش‌بخش و صداهای طبیعی می‌توانند تأثیر مثبتی بر روی توسعه‌ی مغزی و حالت روحی جنین داشته باشند. بنابراین، برخی از والدین از این امکان استفاده می‌کنند و به جنین‌های خود موسیقی آرامش‌بخش یا داستان‌ها می‌گویند تا اثرات مثبتی بر روی آنها داشته باشند.

لازم به ذکر است که از هفته‌های بعدی بارداری، حساسیت جنین نسبت به صداها افزایش می‌یابد و می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی بیشتری بر روی رفتار و توسعه‌ی جنین داشته باشد. از این رو، مراقبت و آرامش مادر و فراهم کردن محیط مناسب برای جنین، به عنوان یک اولویت مهم در دوران بارداری در نظر گرفته می‌شود.

1. آرامش‌بخشی: موسیقی آرامش‌بخش و ملایم می‌تواند برای جنین‌ها آرامش‌بخش باشد. صداهای آرام مثل آهنگ‌های کلاسیک، موسیقی‌های طبیعت و سرودهای آرامش‌بخش می‌توانند اثرات آرام‌کننده‌ای بر روی جنین‌ها داشته باشند.

2. تأثیرات عاطفی: موسیقی می‌تواند تأثیرات عاطفی بر روی جنین‌ها داشته باشد. صداهای آرام می‌توانند حالت روحی جنین‌ها را بهبود بخشند و از تجربه‌های ناگواری جلوگیری کنند.

3. تأثیرات مغزی: موسیقی ممکن است بر روی توسعه‌ی مغز جنین تأثیر بگذارد. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که موسیقی می‌تواند به تحریک فعالیت مغزی جنین‌ها کمک کند و به توسعه‌ی نورون‌های بیشتری در مغز آنها کمک کند.

4. ارتباط مادر و جنین: موسیقی ممکن است ارتباط مادر با جنین را تقویت کند. مادرانی که موسیقی به جنین‌های خود گوش می‌دهند و با او ارتباط برقرار می‌کنند، احتمالاً ارتباط عاطفی بیشتری با نوزاد خود پس از تولد خواهند داشت.

لازم به ذکر است که تأثیر موسیقی بر روی جنین‌ها ممکن است در هر جنین متفاوت باشد و عوامل متعددی از جمله نوع موسیقی، زمان گوش دادن به آن، حالت روحی مادر و شرایط محیطی تأثیرگذار باشند. همچنین، ممکن است جنین به نوع خاصی از موسیقی حساسیت داشته باشد و به برخی موسیقی‌ها و صداها مثبت و به برخی دیگر منفی پاسخ دهد. از این رو، انتخاب موسیقی مناسب و ایجاد محیط آرام برای جنین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

1. صحبت کردن با جنین: صحبت کردن با جنین و انجام مکالمات روزانه به زبان انگلیسی می‌تواند ارتباط مادر با جنین را تقویت کند و باعث شنیدن صدای مادر و زبان انگلیسی توسط جنین شود.

2. گوش دادن به موسیقی انگلیسی: گوش دادن به موسیقی انگلیسی و آهنگ‌های آرامش‌بخش به زبان انگلیسی می‌تواند به تحریک مغز جنین کمک کند و او را با صداها و لحن‌های مختلف زبان انگلیسی آشنا کند.

3. خواندن کتاب‌ها و داستان‌ها به زبان انگلیسی: مادران می‌توانند به زبان انگلیسی کتاب‌ها و داستان‌های کودکانه را به جنین خود بخوانند تا او با واژگان و ساختارهای انگلیسی آشنا شود.

4. تمرین مداوم: اگر مادر به زبان انگلیسی صحبت می‌کند و به مداوم تمرین‌های زبانی انجام می‌دهد، بدن و مغز جنین نیز به آن زبان عادت می‌کنند.

لازم به ذکر است که این تمرین‌ها به صورت غیرمستقیم و به همراه تجربه‌های دیگر زبان انگلیسی می‌توانند اثرات مثبتی بر روی شنوایی و توسعه‌ی مغز جنین داشته باشند. اما توجه به رفتارها و اقداماتی که به طور کلی به توسعه‌ی جنین کمک می‌کنند و ایجاد محیط آرام و حمایت‌کننده در دوران بارداری از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، اطلاعات تخصصی و مشاوره از پزشک یا متخصص مربوطه نیز در این زمینه می‌تواند مفید باشد.